Δημογραφικά στοιχεία
Ο Αη Στράτης άρχισε να κατοικείται στα
τέλη του 10ου αιώνα, στην ακμή της μεσοβυζαντινής περιόδου, οπότε και
παραχωρήθηκε από τον Βασίλειο Β΄, τον μετέπειτα Βουλγαροκτόνο, στη Μονή της
Μεγίστης Λαύρας. Το νησί προμήθευε το μοναστήρι με
τυροκομικά προϊόντα, κρασί και υποζύγια. Η κυριαρχία της Μονής στο νησί
ανανεώνεται με διαδοχικά χρυσόβουλλα μέχρι και τον 14ο αιώνα. Την περίοδο αυτή
εκτός των μονίμων κατοίκων εγκαθίστανται προσωρινά στο νησί και δόκιμοι μοναχοί,
γι’ αυτό και το νησί αναφέρεται και με το όνομα «νήσος των Νέων».
Λόγω πειρατείας το νησί εγκαταλείφθηκε
από τις αρχές του 14ου έως και τα μέσα του 16ου αιώνα, οπότε και άρχισε να
εποικίζεται με νέους κατοίκους από διάφορες περιοχές, όλοι τους Έλληνες που
είναι οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων.
Με την πάροδο των χρόνων ο πληθυσμός αυξάνεται. Ήδη από τον 17ο αιώνα
αναπτύσσεται και εξαγωγικό εμπόριο προϊόντων του νησιού. Σημαντική αύξηση του
πληθυσμού παρατηρείται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, κατά τα
τέλη της δεκαετίας του 1880, στο νησί κατοικούν σχεδόν χίλιοι κάτοικοι.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πληθυσμός
φτάνει τους 1600 κατοίκους, ωστόσο μετέπειτα φθίνει σταδιακά. Από το 1930 έως το
1962 παρατηρείται μία πληθυσμιακή αύξηση, που σε κάποιες χρονικές περιόδους
είναι μάλιστα εντυπωσιακή (6 000 άτομα), αύξηση ωστόσο που οφείλεται στη
λειτουργία του στρατοπέδου εκτοπισμού.
Επίσημα στοιχεία από τις απογραφές της
Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας έχουμε από το 1951, από όπου παραθέτουμε τα
σχετικά στοιχεία:
1951 3849 (μόνιμοι κάτοικοι 1170, οι υπόλοιποι εξόριστοι)
1961 1061 (μόνιμοι κάτοικοι 952)
1971 422
1981 296
1991 286
2001 356
Κατά την απογραφή που πραγματοποιήθηκε
από τα μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας το Δεκέμβριο του 2004 βρέθηκαν να
κατοικούν στο νησί 210 άτομα.
Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε
αναλυτικά τα στοιχεία που προέκυψαν από την απογραφή που
διενεργήσαμε.